Διάστρεμμα ποδοκνημικής είναι ο τραυματισμός των συνδέσμων της άρθρωσης της ποδοκνημικής, των ανατομικών δηλαδή δομών της άρθρωσης που εξασφαλίζουν τη σταθερότητα της στις διάφορες δραστηριότητες όπως στη βάδιση, το τρέξιμο κτλ. Σε αντίθεση με το κάταγμα (σπάσιμο) των οστών σε περίπτωση διαστρέμματος τραυματίζονται μόνο οι σύνδεσμοι. Αντίθετα τα οστά διατηρούν τη συνέχεια τους.
Ποιοι σύνδεσμοι τραυματίζονται στο διάστρεμμα της ποδοκνημικής άρθρωσης;
Κυρίως κατά 65 % τραυματίζεται ο πρόσθιος αστραγαλοπερονιαίος σύνδεσμος που βρίσκεται στην εξωτερική πλευρά του αστράγαλου. Λιγότερο συχνά σε ποσοστό 20 % τραυματίζεται και ο πτερνοπερονιαίος σύνδεσμος ενώ σε ακόμη μικρότερο ποσοστό τραυματίζονται άλλοι σύνδεσμοι όπως ο δελτοειδής που βρίσκεται στην έσω πλευρά.
Τα διαστρέμματα ανάλογα με τo βαθμό της κάκωσης των μαλακών που τραυματίζονται χαρακτηρίζονται σε:
- 1ου βαθμού: Ελάχιστος πόνος και ήπιο οίδημα. Όχι αστάθεια της άρθρωσης
- 2ου βαθμού: Μέτριος πόνος και μεγαλύτερου βαθμού οίδημα. Μέτρια αστάθεια της ποδοκνημικής
- 3ου βαθμού: Ο πόνος είναι οξύς. Μεγάλου βαθμού οίδημα. Υπάρχει σημαντική προσθιοπίσθια και πιθανά πλάγια αστάθεια της ποδοκνημικής. Αίσθημα ότι το πόδι δεν είναι σταθερό
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του διαστρέμματος του αστράγαλου;
- Πόνος στην περιοχή της ποδοκνημικής (αστραγάλου)
- Οίδημα (πρήξιμο)
- Αιμάτωμα συνήθως όχι μεγάλο
- Ευαισθησία του συνδέσμου ή των συνδέσμων που έχουν τραυματιστεί
- Η βάδιση είναι επώδυνη ανάλογα με το βαθμό της κάκωσης αλλά μπορούν να γίνουν κάποια βήματα συνήθως σε αντίθεση με το κάταγμα που αυτός που κτύπησε δεν μπορεί να βαδίσει καθόλου χωρίς βοήθεια
- Κλινικά αστάθεια της ποδοκνημικής άρθρωσης ανάλογα με το σύνδεσμο που έχει τραυματιστεί
Πότε χρειάζεται η κάκωση της ποδοκνημικής ακτινογραφίες;
Σε ποσοστό 15 % οι κακώσεις της ποδοκνημικής, ιδιαίτερα στην έξω πλευρά του αστράγαλου μπορεί να μην είναι απλά διαστρέμματα αλλά να υπάρχει κάποιο κάταγμα των οστών. Μία κάκωση στην περιοχή του αστράγαλου θα πρέπει να υποβληθεί οπωσδήποτε σε ακτινολογικό έλεγχο όταν υπάρχει κάτι από τα παρακάτω:
- Τοπική ευαισθησία στο πίσω μισό τμήμα του κάτω άκρου της περόνης (έξω πλευρά αστράγαλου) και κνήμης (έσω πλευρά αστράγαλου)
- Τοπική ευαισθησία στη βάση του 5ου μεταταρσίου (έξω πλευρά βασης ποδιού)
- Αδυναμία να δωθεί βάρος στο τραυματισμένο πόδι και βάδισης αμέσως μετά τον τραυματισμό.
- Η αδυναμία βάδισης παραμένει για διάστημα άνω των 10 ημερών μετά τον τραυματισμό.
ΑΝΤΙΜΕΤΏΠΙΣΗ
Ως γενική αρχή στις κακώσεις στην περιοχή του aστραγάλου εφαρμόζεται ο κανόνας του RICE δηλαδή:
- Ανάπαυση. Πιθανόν να χρειαστούν βακτηρίες (πατερίτσες ή Π σε μεγαλύτερες ηλικίες) (Rest)
- Τοποθέτηση Πάγου (παγοκύστη, παγάκια μέσα σε πετσέτα κτλ) για 15 λεπτά κάθε 2-3 ώρες τις πρώτες 48 ώρες μετά τον τραυματισμό (Ice)
- Συμπίεση. Επίδεση – Ακινητοποίηση ανάλογα με το βαθμό της κάκωσης (Compression)
- Ανάρροπη θέση του κάτω άκρου, δηλαδή το πόδι τοποθετείται σε επίπεδο πάνω από αυτό της καρδιάς. Το πόδι μπορεί να τοποθετηθεί σε μαξιλάρι όταν είμαστε ξαπλωμένοι ή σε σκαμνάκι όταν καθόμαστε (Elevation)
